İyilik ve Açgözlülük, Sonuçlar (Japonya)

Orta – Orta (7-9 dakika) – Yaklaşık 370 kelime

Bir zamanlar, dağların arasında yaşayan iyi kalpli, yaşlı bir adam ve onun huysuz, açgözlü bir karısı vardı. Yaşlı adamın çok sevdiği, evcilleştirdiği bir serçesi vardı. Her gün onunla konuşur, yemini paylaşırdı. Bir gün yaşlı kadın, çamaşırları kolalamak için hazırladığı pirinç nişastasını açıkta bırakmıştı. Serçe gelip nişastanın bir kısmını yedi. Bunu gören kadın öfkeden deliye döndü, zavallı serçeyi yakaladı ve bir makasla dilini kesip onu evden kovdu. Akşam eve dönen yaşlı adam olanları öğrenince kahroldu. Ertesi sabah, sevgili serçesini bulmak için dağlara doğru yola çıktı. Diğer kuşlara serçesini sorarak ilerledi ve sonunda bambu ağaçlarıyla çevrili gizli bir serçe köyüne ulaştı. Dili kesik serçe, eski dostunu görünce çok sevindi ve onu en iyi şekilde ağırladı. Diğer serçeler ona ziyafet çektiler, şarkılar söyleyip dans ettiler. Akşam olduğunda, yaşlı adam gitmek için hazırlandı. Serçeler ona hediye olarak iki sepet uzattılar: biri büyük ve ağır, diğeri küçük ve hafifti. Yaşlı adam, “Ben yaşlıyım, ağır olanı taşıyamam,” diyerek alçakgönüllülükle küçük ve hafif olanı seçti. Evine dönüp sepeti açtığında gözlerine inanamadı. İçi altınlar, mücevherler ve değerli kumaşlarla doluydı. Bunu gören açgözlü karısı, kıskançlıktan çılgına döndü. Hemen serçe köyünün yolunu tuttu. Serçeler onu da misafir ettiler ama kadın ziyafeti umursamadan hemen hediyesini istedi. Ona da iki sepet sunulduğunda, hiç düşünmeden büyük ve ağır olanı kaptı. Sepet o kadar ağırdı ki, taşımakta zorlanıyordu. Sabırsızlıkla eve varmadan yolda sepeti açtı. Ancak içinden hazineler yerine yılanlar, akrepler, canavarlar ve korkunç hayaletler fırladı. Kadın korkudan neye uğradığını şaşırdı ve çığlıklar atarak ormana doğru kaçtı.