Paranın Sesi (Yargıç Ooka’nın Kararı)

Paranın Sesi (Yargıç Ooka’nın Kararı)

Adalet, Zeka, Mizah (Japonya)

Kısa – Kısa (4-6 dakika) – Yaklaşık 200 kelime

Edo döneminde, Yargıç Ooka adında bilgeliği ve zekasıyla ünlü bir yargıç yaşardı. Bir gün huzuruna cimriliğiyle tanınan bir yemek dükkanı sahibi geldi. Yanında da fakir bir öğrenciyi sürüklemişti. Dükkan sahibi öfkeyle, “Sayın yargıç, bu adam benim dükkanımın önünde oturup, pişen yemeğin kokusuyla kendi kuru pirincini yiyor. O lezzetli kokuyu her gün bedavaya kullanıyor! Ondan kokunun parasını talep ediyorum!” dedi. Öğrenci utanç içinde, “Ama ben sadece kokladım, yemeğinizden almadım ki,” diye kendini savundu. Yargıç Ooka iki tarafı da dinledi. Bir an düşündü ve öğrenciye döndü. “Cebinde ne kadar paran var?” diye sordu. Öğrenci birkaç metal para çıkardı. Yargıç, “O paraları bir elinden diğerine at,” dedi. Öğrenci paraları avuçları arasında şıngırdattı. Yargıç Ooka, dükkan sahibine döndü ve ciddi bir ifadeyle sordu: “Paraların sesini duydun mu?” Cimri adam hevesle, “Evet, duydum!” dedi. Yargıç Ooka kararı açıkladı: “O halde adalet yerini bulmuştur. Davacı, yemeğinin kokusunu satmıştır; davalı ise paranın sesini duyurarak borcunu ödemiştir.”