İyilik ve Açgözlülük, Adalet (Kore)

Kısa – Kısa (4-6 dakika) – Yaklaşık 290 kelime

Kore’de biri iyi kalpli ve fakir, diğeri zengin ve açgözlü iki kardeş yaşardı. Bir gün, iyi kalpli kardeş, dağ tanrısına bir iyilik yaptı ve tanrı ona hediye olarak sihirli bir değirmen taşı verdi. Bu taş, ne istersen onu öğütüyordu. “Altın öğüt!” deyince altın, “Pirinç öğüt!” deyince pirinç çıkarıyordu. Tek kural, “Dur!” dediğinde durmasıydı. İyi kalpli kardeş, ailesine yetecek kadar pirinç ve birkaç altın öğüttükten sonra taşı kaldırdı. Zenginleşmişti ama hala komşularına yardım eden, alçakgönüllü biri olarak kaldı. Açgözlü kardeş, bu sırrı öğrendiğinde kıskançlıktan deliye döndü. Bir gece kardeşinin evine gizlice girip sihirli değirmen taşını çaldı. Hemen denemek için sabırsızlanıyordu ama yakalanmaktan da korkuyordu. Bir tekneye atladı ve denize açıldı. Denizin ortasında, “Tuz öğüt!” diye bağırdı. Çünkü o dönemde tuz çok değerliydi. Değirmen taşı bembeyaz, kaliteli tuzlar öğütmeye başladı. Tekne doldu, taştı. Kardeş sevinçten ne yapacağını şaşırdı. Ancak tekne batmaya başlayınca paniğe kapıldı. Değirmen taşını nasıl durduracağını bilmiyordu, çünkü kardeşini dinlerken “Dur!” kelimesini duymamıştı. Tekne, tonlarca tuzun ağırlığıyla battı. Açgözlü kardeş ve sihirli değirmen taşı, denizin dibine gömüldü. Ve efsaneye göre o değirmen taşı, denizin dibinde hala tuz öğütmeye devam etmektedir. İşte bu yüzden deniz suyu tuzludur.